قبل از اینکه با احسان عبدی پور آشنا بشم، اول با نوشته هاش آشنا شدم. یعنی می خوندم چیزهایی ازش ولی نمی دونستم که این احسان با بقیه احسان ها فرق داره. قبل از 98 بود که مجله ی همشهری داستان و بقیه مجلات همشهری رو می خوندم. توی همشهری داستان تعدادی احسان، داستان کوتاه می نوشتن که یکیش عبدی پور بود.
به خاطر شرایط اون زمان و بعدش، کم کم سبک و نویسنده های همشهری داستان عوض شد و دیگه پی نوشته ای هیچ کدوم از نویسنده هاش و نگرفتم. یادم نیست کی و کجا، چند تا از داستان های همون قبل تر ها رو به صورت صوتی شنیدم. داستان ها اشنا بودن و صدا شیرین و دل انگیز. با لهجه ی جنوبی و صدای گیرا. صدای احسان بود و داستان های خودش. کلی گشتم توی آرشیو ه.داستان که بتونم نویسنده ی داستان ها رو پیدا کنم. از اونجا بود که افتادم دنبال احسان و کارهاش.
نمی دونم چندساله گذشته از اون زمانی که پیگیرش شدم، اما همیشه این سوال برام بود که این آدم، با این همه کار و توانایی، چرا کارهاش و یه جا جمع نمی کنه که ما از این کانال تلگرام بریم اون کانال تلگرام و از سرچ به اون سرچ که بتونیم کارهاش و پیدا کنیم؟
ایده ی سایت و خیلی وقت بود که داشتم، با کلی بهانه و تنبلی، اینقدر طول کشید تا رسید به الان. می خام توی سایت کارهاش و جمع کنم، داستان ها و خاطرات و برنامه ها و … هر چی که توش احسان داره!
امیدوارم یه روزی سایت و به خودش تحویل بدم، من اینجا فقط یک هوادارم.
